İçtihat Bülteni’nden edinilen bilgiye nazaran; bir müddettir geçimsizlik yaşayan O.A. ile H.A. çifti boşanmak için 4. Aile Mahkemesi’ne başvurdu.
Davacı O.A., eşinin temelsiz yere öbür erkeklerin kendisine baktığı istikametinde kelamlar söylediğini, bu takıntıları nedeniyle arkadaşları ve komşuları ile ortasının açıldığını öne sürdü. Ailesine sert ve kırıcı davrandığını, ortak konuta gelmelerini istemediğini, birinci eşinden olma oğluna makus davrandığını, hakaret ettiğini lisana getirdi. Davalı H.A. ise tüm argümanları inkâr ederek, davacının annesinin kendisine hakaret ettiğini, baskı uyguladığını, davacının birinci eşinden olan oğlunun da birebir halde saygısız davrandığını, makus kelam ve davranışlarda bulunduğunu, hakaret ettiğini, davacının ise tüm bu olanlara sessiz kaldığını ve boşanmak istediğini belirttiğini ileri sürdü. Aylık 750 TL tedbir-yoksulluk nafakası ile 20 bin TL maddi, 30 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini savundu.
4. Aile Mahkemesi, davalı bayan eşin davacının çocuklarıyla anlaşamadığı, yemek yerken çocuklara karşı agresif tavırlar sergilediği ve davacıya hakaret ettiği, bu türlü olunca boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına, bayan eş faydasına 250 TL önlem nafakası ödenmesine, fakat tam kusurlu olması nedeniyle yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerinin reddine karar verdi.
“DAVALI BAYANA YOKSULLUK NAFAKASI ÖDENMELİ”
Davalı bayan kararı temyiz edince devreye giren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, “Davalı bayanın, boşanmaya neden olan olaylarda ağır kusurunun bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceğinin sabit olduğunu, davalı bayan faydasına uygun ölçüde yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken, davalının davacıya göre daha ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle, davalı bayanın yoksulluk nafakası isteğinin reddinin hakikat olmadığını ve bozmayı gerektirdiğini” belirterek gerekçesiyle Aile Mahkemesinin vermiş olduğu yoksulluk nafakası ve tazminat talebinin reddine kararını bozdu.
Aile Mahkemesi, boşanmaya sebep olan olaylarda erkek eşin kusurunun bulunmadığı, bayan eşin ise tam kusurlu olduğu gerekçesiyle ve yasa gereği davalı eş faydasına yoksulluk nafakası ödenmesine karar verilemeyeceği gerekçesiyle direnme kararı verdi. Direnme kararı yasal mühleti içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilince bu defa devreye Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
“YOKSULLUK NAFAKASI, BİR CEZA YA DA TAZMİNAT DEĞİL”
Yargıtay Hukuk Genel Heyeti Kararı’nda; “Yoksulluk nafakası, boşanmadan sonra yoksulluğa düşecek olan tarafı muhafaza maksadına yönelik olduğu içindir ki, boşanmış olan fakir tarafa verilecek olan yoksulluk nafakası, hiçbir surette başka tarafa yükletilen bir ceza yahut tazminat niteliğinde değildir. Şayet bu türlü olsaydı, yalnızca boşanmada kusuru olan eşten istenebilmesi gerekirdi. Meğer ki hususta açıkça belirtildiği üzere kusursuz eş dahi yoksulluk nafakası ödemekle yükümlüdür. Yoksulluk nafakası, bir bakıma evlilik birliği devam ettiği sürece kelam konusu olan karşılıklı bakım ve geçindirme ödevinin devam ettirilmesi manasını taşımaktadır. Bunun yanında, yoksulluk nafakası istenebilmesi için istemde bulunan tarafın boşanma yüzünden yoksulluğa düşme tehlikesiyle karşılaşmış bulunması kaidedir. Diğer bir tabirle, geçimini kendi mali kaynakları ve çalışma gücüyle sağlama imkânından mahrum olan taraf, öbür şartları da varsa yoksulluk nafakası talep edebilecektir. Somut olay değerlendirildiğinde; boşanmaya sebep olan olaylarda mahkemece de sabit kabul edilip davalı bayana yüklenen kusurlu davranışların yanında, davacı erkeğin de eşini baba meskenine bırakıp sonrasında bir daha gelmesin diyerek meskenden göndermek ve tekrar istemediğini söylemek halinde gerçekleşen olaylara nazaran eşit kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Tarafların toplumsal ve ekonomik durumlarına ilişkinse belgede mevcut 2013 yılı araştırma sonuçlarına nazaran, bayan eşin ortaokul mezunu, mesken hanımı olduğu, ailesinin yanında yaşadığı, mal varlığı ve gelirinin bulunmadığı buna karşılık erkek eşin üniversite mezunu olup sınıf öğretmenliği yaptığı, aylık 2 bin 500 TL gelir elde ettiği, kendi konutunda oturduğu bu nedenle kira masrafının bulunmadığı, ismine kayıtlı bir konut ve aracının olduğu görülmüştür. Yasa gereği tam kusurlu eş faydasına yoksulluk nafakası ödenmesine karar verilemeyeceği münasebetine dayanan direnme kararının açıklanan bu değişik münasebet ve nedenlerle bozulması gerekmiştir. Direnme kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir” denildi.