İzmir’de yaşanan zelzelenin üzerinden bir yıl geçerken, o anlar ise unutulmadı.
117 kişinin ömrünü kaybettiği zelzelede, oyuncu İclal Aydın yeğenlerini toprağa verdi.
Kuzeni Tülin Alpgündüz’ün 15 yaşındaki ikizleri Sayra ve Çınar Gündüzalp’ı anan Aydın, duygusal bir bildiri paylaştı.
Aydın’ın toplumsal medya hesabından paylaştığı bildiriye takipçileri kayıtsız kalmadı.
İletisi okuyan takipçileri duygulanırken Aydın, “Seveni yaşadıkça herkesin yeri baki yeni gelen günde. Kaybettiğimiz 117 canı rahmetle anıyorum.” dedi.
İCLAL AYDIN YAŞANANLARI ANLATTI
İclal Aydın yaşananları ve hislerini şu sözlerle anlattı;
“Bugün 30 Ekim. Geçtiğimiz yıl bu sabah, benim bu satırları yazdığım şu saatlerde yeğenlerim Sayra ve Çınar son dünya uykularından uyanıp anneleri işe gitmeden onu öptüler. Sayra içine doğmuş üzere ‘Annem, gel bir daha öpeyim’ dedi. Akşam anneleri Tülin’in iş çıkışında buluşup, kulaklık alacaklardı.
Çınar üç gün evvel aldığı kulaklığını kardeşininki gelmeden kullanmak istemediği için paketinden çıkarmamıştı. Anneleri işe gitti. Çocuklar meskende kaldı. Çınar mutfak camından beslediği güvercinin fotoğrafını çekip teyzesine attı.
“İZMİR 16 SANİYE SALLANDI”
Öğlenden sonra İzmir 16 saniye sallandı. Zelzele başladığı anda iş yerinden fırlayan kuzenim çocuklarına ulaşmak için kilit olmuş trafiğin içinde otomobilini bırakıp, kilometrelerce yolu koşarak aştı.
Yıkılan apartmanın altında kalan Sayra ve Çınar’ı umutla bekledik. Lakin olmadı. Tülin o koşudan sonra aylarca yürüyemedi.
“ÇOCUKLARIMIZIN YATTIĞI YERİN İSMİ CENNET BAHÇESİ”
Enkazdan Çınar’ın hiç açılmamış paketindeki kulaklığı, Cennet Bahçesi isimli yap-boz paketi ve birkaç gün evvel içine binlerce fotoğraf ve görüntüyü kaydedip muhafazalı kılıfa koyarak sakladığı bilgisayarının büyük hafıza kartı çıktı. Centilmen, düzgün yürekli ve güzel oğlumuz annesine ve babası Alican’a bir ikram bırakmıştı giderken.
Dünya üzerindeki 15 yıllık serüvenlerinin anısı. O yap-boz kutusunun üzerindeki isim, Cennet Bahçesi çocuklarımızın artık yattığı yerin ismi biliyor musunuz. Onları yolcu edeceğimiz gün bir güvercin meskene girip uzun uzun Tülin’i izledi. Onun Çınar olduğunu, ailesine veda etmeye geldiğini anneanneleri Ayşe yengem anladı.
“KAYBETTİĞİMİZ 117 CANI RAHMETLE ANIYORUM”
Bir yıl geçti. Tülin daima şu soruyu sordu: ‘Onlar gitti, ben kaldıysam bunun bir manası olmalı değil mi?’ O manası büyütmek için çabaladı. Kütüphaneler, derslikler, ormanlar, çeşmeler, su kuyuları, kitaplarla yaşıyor çocuklarımızın ismi artık. Uygunluk İkizim projesiyle büyüyorlar.
Son kitabımı yazarken yolcu etmiştik çocuklarımızı. Onlara adamıştım. Demiştim ki: Sayra ile Çınar’a ve beraberlikleri yarım kalmış tüm anne babalarla çocuklara…
Artık bütün kalbimle inanıyorum ki dünya üzerindeki somut varlığımızın seyahati bittiğinde, giden gitmiyor aslında bir yere. Seveni yaşadıkça herkesin yeri baki yeni gelen günde. Kaybettiğimiz 117 canı rahmetle anıyorum.”
